Biraz Dağınık,Biraz Kopuk

Biraz zaman olsa neler yapılmaz değil mi? Mesela kendini bir dinlesen? Aslında neler istiyormuşsun bir öğrensen? Rastgele yaşadıkların seni ne kadar mutlu ediyor bir tartsan? İnan mutsuzluğuna ağlarsın. Zaman artık o kadar hızlı akar oldu ki benlik duygusunu kaybettirdi bize. Artık o kadar iç içe yaşamaya başladık ki her düşüncenin başında ya şu ne düşünür? Ya bu ne der? Demeden geçemiyoruz. Artık hep birileri için yaşıyoruz. O kadar yapmacığız ki yüzlerimizde nur kalmamış hiç. Zoraki gülüşlerin ardında kuvvetli nefretlerimiz var. Sevmeyi unuttuk zaten. Gönülleri teselli ediyoruz zaman zaman. Belki de bir lodos lazım bize bir kürek bir kayık. Ben bilemedim öyle işte...